Ongeveer 20 jaar geleden had ik een auto-ongeval. Het hersenletsel dat ik toen opliep, zorgde ervoor dat ik mijn zelfstandigheid voor een stuk moest opgeven. Ik had hulp nodig en kwam in een voorziening terecht. Mijn ouders leefden op dat moment nog en hebben dit allemaal voor mij geregeld.

Even verbleef ik in ’t Weyerke om vervolgens in de Open Poort begeleid zelfstandig te gaan wonen. Dat houdt in dat ik een eigen studio heb waar ik kan doen en laten wat ik wil. Ik krijg enkel hulp als ik dit nodig vind of erom vraag.

Graag drink ik een koffietje of een frisse pint met mijn bovenbuurvrouw. Een babbel of een gezellige namiddag sla ik nooit af. 

En zo komen we automatisch ook bij één van mijn favoriete plekken, namelijk Lommel SK.

Ik was 18 jaar en mijn interesse in voetbal was er al. Mijn papa vroeg me of ik eens wou gaan kijken naar Lommel SK. Hij bracht mij en een vriend naar het stadion. Ik was meteen verkocht! Mijn interesse werd met de jaren groter. Ik wou er deel van uitmaken. 

Vandaag de dag supporter ik nog altijd even hard voor deze ploeg.

Een andere passie van mij is schilderen. Het begon in de Open Poort. Mijn eerste werkje heb ik gemaakt voor een café (route 66). Daarna kwamen er steeds meer vragen en kreeg ik steeds meer ideeën. Ideeën om voor Lommel SK schilderijen te maken, Lommel United, voor De Klimroos zelf, noem maar op.

Schilderen geeft me een bepaalde rust. 

Ik zonder me volledig af zodat ik het ook goed kan doen. Als het schilderij dan uiteindelijk af is, ben ik er ook enorm trots op.

Ik ben vooral een levensgenieter. 

Ik hou van een frisse pint bij warm weer of een frietje als ik daar zin in heb. Ik geniet van die momenten! En dat is iets wat ik iedereen aanraad: geniet van de kleine geluksmomenten in het leven!

Ondertussen woon ik meer dan 10 jaar in de Open Poort en ik hoop dat nog lang te kunnen doen! Ik voel me hier goed. En ik kan het goed vinden met medebewoners en begeleiders. 

Een plaatsje om te koesteren!